Crossing continents
Blijf op de hoogte en volg SuusenFloor
07 Juni 2014 | Panama, Panama-stad
Een blog vanuit Panama-City, waar we woensdagavond zijn aangekomen. Het contrast kon niet groter zijn: 4 dagen op bounty-eilandjes zonder normale wc’s, douches en elektriciteit, naar de moderne wereldstad Panama-City. Vorige week vrijdag zijn we vanuit Cartagena, Colombia vertrokken om per boot via de San-Blas eilandjes de oversteek te maken naar Panama. Dit betekent dus dat we twee continenten door kruisten, Zuid- naar Noord-Amerika!
Voor de kust van Panama ligt een eilandenarchipel: San Blas. Dit zijn honderden eilandjes, waarvan sommige bewoont door de inheemse Kuna stam. De eilanden zijn autonoom en horen dus officieel niet bij Panama of Colombia, dit betekent dat de Kuna-wetten gelden (een paar oude mannen die vanuit hun hangmat in de opperhut de belangrijke beslissingen maken, serieus!). Met een groep van 30 mensen hebben we in vier dagen een aantal van deze eilanden bezocht.
We sliepen 2 nachtjes bij Kuna families op hun eilandjes en 1 nacht op een onbewoond eilandje waar slechts één Kuna-familie woont. Om hier te komen moesten we eerst een dag in de bus naar de (nog Colombiaanse stad) Turbo. Hier sliepen we in een hotel (kamer van 3x3, Floor lag ongeveer met haar hoofd in de wc dat slechts afgeschermd werd door een douchegordijntje). Vanuit hier namen we de dag erna een boot. Met slaap nog in onze ogen zaten we opgepropt met een mannetje of 60 in de boot. De boot ging voor ons gevoel wel 50km per uur. Volgens mijn vader moet je naar de horizon blijven kijken om niet zeeziek te worden, maar het enige wat wij konden doen was onze ogen dicht knijpen, ons vasthouden aan het bankje voor ons en duimen dat onze backpacks niet in het water zouden vallen en we überhaupt levend aan wal zouden komen..
De dag erna begon ons échte avontuur, we vertrokken naar Panama! Eerst een hoop immigratie gedoe: honden die aan onze backpacks snuffelden op zoek naar drugs en Panamese militairen die al onze spullen doorzochten (er wordt heel veel drugs gesmokkeld vanaf Colombia).
Hierna volgden een hoop boottochtjes (deze keer wat rustiger) naar bounty-eilandjes met parelmoer witte stranden en helderblauw water. We hebben nog nooit zulke mooie eilandjes gezien! We hebben zelfs dolfijnen en haaien gespot, en een heleboel grote zeesterren. Waarschijnlijk één van de mooiste plekken ter wereld. Daar stond wel iets tegenover: geen douche (elkaar helpen met emmers water om de haren uit te spoelen), in elkaar getimmerde wc’s boven zee (niet altijd met deur), een lichaam vol rode bultjes van de zandvlooien (het liefst hadden we onze huid er helemaal afgekrabd..), regenachtige ochtend in de boot (echt álles was nat), oncomfortabele nachten in hangmatten (er ligt altijd wel iemand naast je te snurken, of tegen je aan te slingeren) en geen WIFI (!). Maar dit zorgde wel voor heel veel lol en een sterk groepsgevoel. We hebben nog nooit zoveel spelletjes gedaan en ingewikkelde raadsels opgelost. Kortom, een onvergetelijke ervaring!
Inmiddels in Panama merken we dat het een meer Westers land is dan Colombia, minder straatkoopmannen en alles is duurder. Panama-stad heeft een prachtig oud gedeelte, maar ook een modern deel vol wolkenkrabbers en shoppingmalls. Donderdag zijn we naar het Panama kanaal geweest, erg indrukwekkend.
In de loop van de week reizen we door naar Costa Rica, waar we vrijdag natuurlijk de eerste wedstrijd van Nederland gaan kijken!! In Panama-Stad hebben we een Nederlands vlaggetje gekocht en een aantal extra supporters voor Nederland geronseld (Panama doet zelf niet mee, dus ze moeten een ander land aanmoedigen: Nederland!).
We hopen dat jullie genieten van de Pinksterdagen en het mooie weer!
Veel liefs,
Suus & Floor
Voor de kust van Panama ligt een eilandenarchipel: San Blas. Dit zijn honderden eilandjes, waarvan sommige bewoont door de inheemse Kuna stam. De eilanden zijn autonoom en horen dus officieel niet bij Panama of Colombia, dit betekent dat de Kuna-wetten gelden (een paar oude mannen die vanuit hun hangmat in de opperhut de belangrijke beslissingen maken, serieus!). Met een groep van 30 mensen hebben we in vier dagen een aantal van deze eilanden bezocht.
We sliepen 2 nachtjes bij Kuna families op hun eilandjes en 1 nacht op een onbewoond eilandje waar slechts één Kuna-familie woont. Om hier te komen moesten we eerst een dag in de bus naar de (nog Colombiaanse stad) Turbo. Hier sliepen we in een hotel (kamer van 3x3, Floor lag ongeveer met haar hoofd in de wc dat slechts afgeschermd werd door een douchegordijntje). Vanuit hier namen we de dag erna een boot. Met slaap nog in onze ogen zaten we opgepropt met een mannetje of 60 in de boot. De boot ging voor ons gevoel wel 50km per uur. Volgens mijn vader moet je naar de horizon blijven kijken om niet zeeziek te worden, maar het enige wat wij konden doen was onze ogen dicht knijpen, ons vasthouden aan het bankje voor ons en duimen dat onze backpacks niet in het water zouden vallen en we überhaupt levend aan wal zouden komen..
De dag erna begon ons échte avontuur, we vertrokken naar Panama! Eerst een hoop immigratie gedoe: honden die aan onze backpacks snuffelden op zoek naar drugs en Panamese militairen die al onze spullen doorzochten (er wordt heel veel drugs gesmokkeld vanaf Colombia).
Hierna volgden een hoop boottochtjes (deze keer wat rustiger) naar bounty-eilandjes met parelmoer witte stranden en helderblauw water. We hebben nog nooit zulke mooie eilandjes gezien! We hebben zelfs dolfijnen en haaien gespot, en een heleboel grote zeesterren. Waarschijnlijk één van de mooiste plekken ter wereld. Daar stond wel iets tegenover: geen douche (elkaar helpen met emmers water om de haren uit te spoelen), in elkaar getimmerde wc’s boven zee (niet altijd met deur), een lichaam vol rode bultjes van de zandvlooien (het liefst hadden we onze huid er helemaal afgekrabd..), regenachtige ochtend in de boot (echt álles was nat), oncomfortabele nachten in hangmatten (er ligt altijd wel iemand naast je te snurken, of tegen je aan te slingeren) en geen WIFI (!). Maar dit zorgde wel voor heel veel lol en een sterk groepsgevoel. We hebben nog nooit zoveel spelletjes gedaan en ingewikkelde raadsels opgelost. Kortom, een onvergetelijke ervaring!
Inmiddels in Panama merken we dat het een meer Westers land is dan Colombia, minder straatkoopmannen en alles is duurder. Panama-stad heeft een prachtig oud gedeelte, maar ook een modern deel vol wolkenkrabbers en shoppingmalls. Donderdag zijn we naar het Panama kanaal geweest, erg indrukwekkend.
In de loop van de week reizen we door naar Costa Rica, waar we vrijdag natuurlijk de eerste wedstrijd van Nederland gaan kijken!! In Panama-Stad hebben we een Nederlands vlaggetje gekocht en een aantal extra supporters voor Nederland geronseld (Panama doet zelf niet mee, dus ze moeten een ander land aanmoedigen: Nederland!).
We hopen dat jullie genieten van de Pinksterdagen en het mooie weer!
Veel liefs,
Suus & Floor
-
08 Juni 2014 - 12:31
Marja:
Lieve Floor en Suus,
Mooi verslag en ik ben erg jaloers( wou dat ik nog jong was), op jullie reis. Geweldig.
Het ga jullie goed.Liefs, Marja. -
08 Juni 2014 - 14:00
Opoe Klok:
Lieve Floor en Suus
Geweldig wat een belevenissen, die wc's lijken me niks ik houd van mijn privacy maar daar kan het niet anders begrijp ik.
En die boottocht doodeng, ik zie jullie zitten, maar de spelletjes later vergoeden alles , toch ?
Jullie genieten ondanks alles enorm denk ik en het comfort wordt nu toch weer enigszins normaal ?
Je hebt het over voetbal maar wij kijken hier nog naar het wereld toernooi hockey met tot nu toe goede kansen voor de nederlandse mannen en vrouwen, ook heel spannend.
Hier is het goed, hebben opa's verjaardag gevierd en onze trouw dag, twee heerlijke dagen met vrolijke mensen. In de havens van IJmuiden gevaren met heel hoge golven zodat we niet op zee gingen maar niet zo spannend als bij jullie.
Nog heel veel fijne belevenissen en tot de volgende blog.
liefs van ons opa en opoe -
09 Juni 2014 - 15:46
ANNIE VAN BUYTEN:
Wat fijn weer iets te horen van jullie.Ik lees jullie verslag en geniet ervan.Wat leuk,al
die eilandjes,die jullie bezoeken. En dan op dat ene eiland,waar maar een familie
woont. De Kuna familie is dat een speciale stam ?
En dan in die boot,die zo hard ging !! goed dat jullie het advies van je vader
volgde.!
Eerste Pinksterdag zijn wij ,met mijn zusjes naar, Jacky en Willem geweest.
Het was erg gezellig. Met natuurlijk allemaal lekkere hapjes !.
Het is hier ook mooi weer. Vorige week nog een mooie
fietstocht gemaakt.De elf dorpentocht. 67 km. Wel ver maar wij waren
verkeerd gefietst.
Nu,meiden nog veel plezier met jullie trektocht door Amerika en
op naar Costa Rica
Een dikke pakkerd van oma ANNIE XXX -
12 Juni 2014 - 19:41
Hans Klk:
Tja, nu hebben jullie die goeie ouwe tijd ontdekt. De tijd dat er geen telefoon, wifi, internet, wc en douche was. En oh wat was het gezellig. Spelletjes doen en contact met de mensen om je heen. Ach het is allemaal nostalgie. We kunnen niet meer zonder de wifi anders kon ik nu ook geen contact hebben. Dus fijn dat jullie weer in de bewoonde wereld zijn.
Hier alles goed. Kanoeen, zeilen en hardlopen, vele kilometers bij elkaar. Daarnaast gewoon aan het werk, ook vele kilometers. Maar goed, binnekort gaan wij ook op vakantie.
meiden veel plezier, liefs!
hans -
17 Juni 2014 - 16:52
Ciska:
Hi Suzan en Florine,
Ik liep een paar dagen achter (was op Aruba, ook niet verkeerd), maar ben nu weer helemaal bij.
Wat leuk om jullie verslagen te lezen en ik waan mij dan ook weer in Midden Amerika.
Que os diverteis (dit is toch goed Spaans?)!
Saludos, Ciska -
20 Juni 2014 - 15:30
Erik & Birgit:
Fantastische belevenissen daar. Veel plezier en geniet er van. Dat niet vergeten!!!!
Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
