Avonturiers
Blijf op de hoogte en volg SuusenFloor
17 Juli 2014 | Guatemala, Lanquín
Lieve allemaal,
Reizen is een avontuur. Je laat al het vertrouwde achter je om aan de andere kant van de wereld je onder te dompelen in andere culturen en andere eetgewoontes. Nieuwe eetgewoontes gaan samen met parasieten, voedselvergiftigingen, doktersbezoeken en alle ongemakken die hierbij horen.
Avontuur betekent ook nieuwe vrienden maken en nieuwe uitdagingen aangaan. Van 40 meter hoogte naar beneden springen in Costa Rica; voor het eerst scooter rijden in Isla Ometepe (Nicaragua) en de bosjes in rijden (Suus); met een skateboard een actieve vulkaan in Nicaragua af sleeën (en vervolgens zo langzaam gaan dat we allebei keihard worden uitgelachen); met z’n 8en opgepropt in een taxi (normale auto) zitten en hopen dat je beschermengeltje vandaag geen vrije dag heeft; met z’n 35’en twee uur lang door een grot zwemmen in Guatemala met in één hand een kaars en met de andere hand proberen vooruit te komen (claustrofobie kan je dan even niet gebruiken); met storm in de meest gammele boten proberen vooral niet zeeziek te worden of in paniek te raken; in de gevaarlijkste stad ter wereld een nachtje overnachten (meer dan 3 mensen per dag worden vermoord in San Pedro Sula, Honduras); overgehaald worden om je open water duiklicentie te halen op het Caribische eiland Utila. Zo kunnen we nog wel even door gaan. Het laatste avontuur liep trouwens niet zo succesvol af.. Nadat we ons over lieten halen om in vier dagen een duiklicentie te halen (op 18m diepte), liepen we de eerste dagen met één bonk zenuwen rond. Na de eerste duikpoging moest Suus rennen voor de wc (wat ze overigens niet haalde) om het ontbijt eruit te gooien, dit hield de rest van de dag en nacht aan. Floor eindigde met een oorontsteking. Einde duikavontuur. Ach, we hoeven ook niet alles te kunnen.
Behalve ongemakken en spannende momenten, is reizen vooral bijzondere, mooie, onvergetelijke en grappige momenten. Onze Zwitserse vriend die ons sinds Colombia niet meer in de steek durft te laten (of wij hem), waarmee we schaken, kaartspelletjes doen, de slappe lach krijgen en dronken worden. We hebben nog nooit zo lang met iemand gereisd, best gek eigenlijk. Alle reizigers zijn zo aardig, behulpzaam en relaxt. We hebben de meest gekke en grappige gesprekken, zoals dat we met onze parasieten best een beetje trots mogen zijn, we zijn namelijk op de reizigersladder gestegen. Met malaria of denguekoorts krijg je nog meer aanzien als reiziger (toch slaan we deze liever over). Ook veel momenten waarbij je denkt, dit voelt net als thuis! Zoals in een prachtig hostel aan de Rio Dulce in Guatemala, waar elke avond om 7 uur ‘familiediner’ klaar staat voor alle gasten. Heel gezellig! Of samen met een Duitse vriendin de uitdaging aangaan om vier shotjes rum met kruiden achterover te slaan voor een gratis t-shirt. Onze vriendinnen thuis zouden ook zo gek zijn om hieraan mee te doen. En wat stiekem toch ook wel fijn is dat we overal Nederlanders ontmoeten. Vooral tijdens de WK-gekte was dit erg leuk. Een Nederlands restaurant in Granada (Nicaragua) tijdens de wedstrijd Nederland-Mexico en een Nederlands hostel in Léon (Nicaragua) tijdens de wedstrijd Nederland-Costa Rica. Jammer dat we tijdens de wedstrijd Nederland-Argentinië in een kroeg in Utila (Honduras) zaten waar iedereen juichte toen Argentinië won. Maar toch, cliché maar waar, voetbal herenigt! Met zowel reizigers als locals hebben we continu over voetbal gesproken, vooral de Nicaraguanen schatten de kansen voor Nederland heel hoog in (helaas, helaas).
Nicaragua was het land waar we ons tot nu toe het meest thuis voelden. Behalve dat het qua natuur een heel indrukwekkend land is, zijn de mensen ontzettend vriendelijk en hangt er overal een hele relaxte sfeer. Nadat we de dokter hadden gebeld over onze antibioticakuur (pil vergeten, oeps), was het eerste wat hij vroeg: Wanneer komen jullie weer terug naar Nicaragua!? Nou, we hopen snel weer!
We zijn nu in Guatemala, een van onze laatste landen. Na vier dagen heeft dit land ons hart al gestolen. Het is ontzettend puur, de vrouwen dragen prachtige traditionele kleding. De kleine meisjes in deze kleding zijn echt om te knuffelen! Voorlopig zijn we hier nog even. Onze vriendin uit Nederland, Lisanne, komt ons over ruim een week opzoeken. Met haar reizen we verder naar Belize en Mexico.
We hopen dat met jullie ook alles goed gaat. Geniet van de Nederlandse hittegolf :)
¡Hasta pronto amigos!
Un beso,
Floor
Reizen is een avontuur. Je laat al het vertrouwde achter je om aan de andere kant van de wereld je onder te dompelen in andere culturen en andere eetgewoontes. Nieuwe eetgewoontes gaan samen met parasieten, voedselvergiftigingen, doktersbezoeken en alle ongemakken die hierbij horen.
Avontuur betekent ook nieuwe vrienden maken en nieuwe uitdagingen aangaan. Van 40 meter hoogte naar beneden springen in Costa Rica; voor het eerst scooter rijden in Isla Ometepe (Nicaragua) en de bosjes in rijden (Suus); met een skateboard een actieve vulkaan in Nicaragua af sleeën (en vervolgens zo langzaam gaan dat we allebei keihard worden uitgelachen); met z’n 8en opgepropt in een taxi (normale auto) zitten en hopen dat je beschermengeltje vandaag geen vrije dag heeft; met z’n 35’en twee uur lang door een grot zwemmen in Guatemala met in één hand een kaars en met de andere hand proberen vooruit te komen (claustrofobie kan je dan even niet gebruiken); met storm in de meest gammele boten proberen vooral niet zeeziek te worden of in paniek te raken; in de gevaarlijkste stad ter wereld een nachtje overnachten (meer dan 3 mensen per dag worden vermoord in San Pedro Sula, Honduras); overgehaald worden om je open water duiklicentie te halen op het Caribische eiland Utila. Zo kunnen we nog wel even door gaan. Het laatste avontuur liep trouwens niet zo succesvol af.. Nadat we ons over lieten halen om in vier dagen een duiklicentie te halen (op 18m diepte), liepen we de eerste dagen met één bonk zenuwen rond. Na de eerste duikpoging moest Suus rennen voor de wc (wat ze overigens niet haalde) om het ontbijt eruit te gooien, dit hield de rest van de dag en nacht aan. Floor eindigde met een oorontsteking. Einde duikavontuur. Ach, we hoeven ook niet alles te kunnen.
Behalve ongemakken en spannende momenten, is reizen vooral bijzondere, mooie, onvergetelijke en grappige momenten. Onze Zwitserse vriend die ons sinds Colombia niet meer in de steek durft te laten (of wij hem), waarmee we schaken, kaartspelletjes doen, de slappe lach krijgen en dronken worden. We hebben nog nooit zo lang met iemand gereisd, best gek eigenlijk. Alle reizigers zijn zo aardig, behulpzaam en relaxt. We hebben de meest gekke en grappige gesprekken, zoals dat we met onze parasieten best een beetje trots mogen zijn, we zijn namelijk op de reizigersladder gestegen. Met malaria of denguekoorts krijg je nog meer aanzien als reiziger (toch slaan we deze liever over). Ook veel momenten waarbij je denkt, dit voelt net als thuis! Zoals in een prachtig hostel aan de Rio Dulce in Guatemala, waar elke avond om 7 uur ‘familiediner’ klaar staat voor alle gasten. Heel gezellig! Of samen met een Duitse vriendin de uitdaging aangaan om vier shotjes rum met kruiden achterover te slaan voor een gratis t-shirt. Onze vriendinnen thuis zouden ook zo gek zijn om hieraan mee te doen. En wat stiekem toch ook wel fijn is dat we overal Nederlanders ontmoeten. Vooral tijdens de WK-gekte was dit erg leuk. Een Nederlands restaurant in Granada (Nicaragua) tijdens de wedstrijd Nederland-Mexico en een Nederlands hostel in Léon (Nicaragua) tijdens de wedstrijd Nederland-Costa Rica. Jammer dat we tijdens de wedstrijd Nederland-Argentinië in een kroeg in Utila (Honduras) zaten waar iedereen juichte toen Argentinië won. Maar toch, cliché maar waar, voetbal herenigt! Met zowel reizigers als locals hebben we continu over voetbal gesproken, vooral de Nicaraguanen schatten de kansen voor Nederland heel hoog in (helaas, helaas).
Nicaragua was het land waar we ons tot nu toe het meest thuis voelden. Behalve dat het qua natuur een heel indrukwekkend land is, zijn de mensen ontzettend vriendelijk en hangt er overal een hele relaxte sfeer. Nadat we de dokter hadden gebeld over onze antibioticakuur (pil vergeten, oeps), was het eerste wat hij vroeg: Wanneer komen jullie weer terug naar Nicaragua!? Nou, we hopen snel weer!
We zijn nu in Guatemala, een van onze laatste landen. Na vier dagen heeft dit land ons hart al gestolen. Het is ontzettend puur, de vrouwen dragen prachtige traditionele kleding. De kleine meisjes in deze kleding zijn echt om te knuffelen! Voorlopig zijn we hier nog even. Onze vriendin uit Nederland, Lisanne, komt ons over ruim een week opzoeken. Met haar reizen we verder naar Belize en Mexico.
We hopen dat met jullie ook alles goed gaat. Geniet van de Nederlandse hittegolf :)
¡Hasta pronto amigos!
Un beso,
Floor
-
18 Juli 2014 - 07:46
Elise:
Wat een mooi verhaal zeg! Als je het zo leest lijkt het bijna genieten van die parasieten :p geniet van al het moois, dikke knuffel van jullie vriendin die er graag bij had willen zijn :) want jullie worden gemist! :) -
18 Juli 2014 - 07:53
Ina:
Hai meiden ,
Wat geweldig allemaal. Jullie gaan helemaal
niet terug willen komen!! Geniet er nog van
verder. -
18 Juli 2014 - 07:58
Myrthe:
Schatten! Wat fijn om zo'n uitgebreid verslag te lezen :) hoop dat al het goede jullie de vervelende dingen laat vergeten. Liefs uit Monnickendam Xx -
18 Juli 2014 - 11:13
Iris:
He meiden! Super he! Wat hebben jullie een mooie tijd daar! Heeeeel veel plezier en veel groetjes van huize uidam haha! Kusjes -
18 Juli 2014 - 13:55
Ineke Hulsbos-roodenburg:
wat leuk om jullie reisverslag te lezen!!
en wat een schat aan ervaringen hebben jullie inmiddels(weer)opgedaan
heel veel plezier nog
gr. hans en ineke
-
18 Juli 2014 - 14:07
Annie Van Buyten:
Wat is het weer een mooi verslag.Jullie kunnen wel een boek schrijven.
Fijn dat het zo goed gaat met jullie.Nog 2 landen,dan komen jullie weer
thuis
Fijn om jullie dan weer te zien. Gisteren ben ik bij een tante geweest
van 99 jaar! Een zuster van mijn moeder. Leuk,want zij weet nog zo veel,
ook over vroeger.
Lieve Suus en Floor,ik ga nog wel ''appen'' met jullie.
IK wist niet dat het zo leuk was.Ik ben nu ook aan het
''Wordfeuten ''
Veel liefs,van oma Annie xxx
-
30 Juli 2014 - 20:26
Hans Klok:
He schatjes, wel een beetje late reactie van mij! Maar ja wij zaten ook in het woelige Ibiza, Formentera en St. Maarten aan Zee. Geen malaria opgelopen maar wel heel veel muggenbulten, ernstige brandwonden en zere billen van het scooterrijden. Daarnaast luieren, boeken lezen, zwemmen en heel veel uit eten. Tja dan kom je niet aan het beantwoorden van reisverhalen toe.
Kortom wij hebben veel gedaan, zal ik maar opnoemen wat we niet gedaan hebben? Nou daar gaattie; opa's en oma's bezocht, gras gemaaid, gewerkt, gefietst en gewordfeut. Daar hadden we allemaal geen tijd voor. Maar natuurlijk is het beter te benoemen wat je wel doet. Dat blijft namelijk veel beter hangen. Ik zie dat ook aan jullie verhalen. Alle mooie dingen die jullie doen en zien komen langs. Lekker positief hoor. Als ik alle appjes, verhalen etc lees dan word ik blij. eigenlijk alleen maar positieve, optimistische geluiden. Maar misschien zijn jullie vanwege bezorgdheid voor deze oude ouders alleen maar positief. Stel je toch voor dat zij zich ongerust gaan maken. Het zou best zo kunnen zijn dat de ongelukken, baaldagen, gestolen pasjes, lastig gevallen worden en malariaverhalen alleen bij de onbezorgde vrienden gepost worden. Prima, houden zo!
Nou ik merk aan alles dat het heel goed met jullie gaat. Ik schat de kans groot in dat jullie na twee maanden Deloitte wel weer toe zijn aan een vervolgreisje. Nou, een beetje econoom kan dan wel berekenen hoe lang je weer weg kan blijven en in welk land je het meeste waar/tijd voor je geld krijgt. Ik denk dat als je het een beetje slim aanpakt je best het ritme van twee maanden werken vier maanden reizen tot in lengte van dagen vol kan houden.
Genoeg! Meiden. Geniet er nog maar lekker van. Liz is er nu dat geeft vast weer een nieuwe dynamiek. Het ga jullie goed, ik hou van jullie!
En ja, ik ben al weer twee weken aan het werk. Nog zes dan kan ik ook weer vier maanden op reis (heb dan nog wel even en advies nodig)
xxx
hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
